7 Θέματα Διεθνούς Δικαίου και οι εξηγήσεις τους, Ακούστε!
Το θέμα του διεθνούς δικαίου αφορά τη ζωή του έθνους και του κράτους εκτός από το ότι έχει επίσης σχέση με άλλες χώρες όπου ο σκοπός αυτού του νόμου είναι για τα συμφέροντα του κράτους και μεταξύ των χωρών.
Το ίδιο το διεθνές δίκαιο είναι παρόμοιοως κύριος ή κάτοχος, υποστηρικτής των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων που απορρέουν από το διεθνές δίκαιο. Έτσι, μόνο η χώρα θεωρείται διεθνές θέμα.
7 Θέματα Διεθνούς Δικαίου
Ακολουθούν τα είδη των θεμάτων διεθνούς δικαίου που μπορούν να εξηγηθούν, μεταξύ των οποίων:
1. Κυρίαρχο κράτος
Σε αυτό το θέμα, το κράτος διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην εθνική και κρατική ζωή, έτσι ώστε το κράτος να γίνει το πιο σημαντικό πράγμα.
Μια χώρα λέγεται ότι είναι το αντικείμενο του νόμουδιεθνής εάν έχει 4 στοιχεία, δηλαδή την κυβέρνηση, τον μόνιμο πληθυσμό, κάποια περιοχή, την ικανότητα να έχει σχέσεις με άλλες χώρες (συνεργασία ή άλλες).
Το θέμα αυτό λέγεται ότι οφείλεται στο διεθνές δίκαιοαπό πλευράς ιστορικών και πραγματικών όρων. Ο ρόλος του κράτους είναι όλο και πιο κυρίαρχος, διότι γεννά τις αρχές και τους κανόνες του διεθνούς δικαίου που εφαρμόζουν οι χώρες. Το κράτος είναι το σημαντικότερο νομικό θέμα άλλων διεθνών νομικών θεμάτων.
2. Διεθνείς Οργανισμοί
Οι διεθνείς οργανισμοί που ανήκουν σε χώρες που ανήκουν σε ένα κράτος μέλος εμπίπτουν σε ένα από τα θέματα του διεθνούς δικαίου, ένα από τα οποία είναι ο διεθνής οργανισμός του ΟΗΕ, ο ΠΟΥ, η Παγκόσμια Τράπεζα, UNESCO, Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας, η ASEAN, η Ευρωπαϊκή Ένωση και άλλοι.
Οι διεθνείς οργανισμοί όχι μόνο περιλαμβάνουνδημόσιους διεθνείς οργανισμούς αλλά και ιδιωτικούς οργανισμούς. Οι οργανισμοί αυτοί περιλαμβάνουν περιφερειακούς, υποπεριφερειακούς και καθολικούς οργανισμούς. Κρίνοντας από τη σύστασή του υπάρχουν 3 πτυχές, δηλαδή διοικητικές, φιλοσοφικές και νομικές. Η ακόλουθη εξήγηση:
1) Διοικητικές πτυχές, όσον αφορά τη μόνιμη γραμματεία (μόνιμηγραμματεία) που βρίσκεται σε μία από τις χώρες μέλη της. Ο προσδιορισμός της τοποθεσίας της χώρας βασίζεται σε συμφωνία μεταξύ του διεθνούς οργανισμού και της χώρας υποδοχής (τοποθεσία). Επιπλέον, πρέπει να διαμορφωθεί το προσωπικό του προσωπικού. Από αυτή την άποψη, ο οργανισμός χρειάζεται επίσης έναν προϋπολογισμό ο οποίος είναι κοινός για όλα τα μέλη.
2) Φιλοσοφικές πτυχές, όπου η δημιουργία διεθνών οργανισμώνεπηρεασμένη από τη φιλοσοφία της ζωής των εθνών μιας περιοχής στην οποία θα ιδρυθεί η οργάνωση. Μπορεί να φανεί στο σχηματισμό του Οργανισμού Αφρικανικής Ενότητας, συνεργαζόμενος για να απελευθερώσει τα δεσμά της αποικιοκρατίας, το πρόβλημα της αυτοδιάθεσης και της εθνικής ανεξαρτησίας, καθώς και τη βάση της οργανωτικής φιλοσοφίας.
3) Νομικές πτυχές, που σχηματίστηκε με συμφωνία τριώνχώρα ή περισσότερο ως συμβαλλόμενο μέρος. Ένας οργανισμός είναι μια νομική οντότητα που χωρίζεται από κάθε άλλη οργάνωση και αποτελείται από ένα ή περισσότερα όργανα. Μπορεί να δει κανείς σε γενικές συνελεύσεις, αντιπροσωπευτικά συμβούλια, διεθνή δικαστήρια και γραμματεία. Για να είναι νομικά αναγνωρισμένοι, οι διεθνείς οργανισμοί πρέπει να πληρούν τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
- Η ύπαρξη διεθνών συμφωνιών, όπως τα βασικά μέσα (με τη μορφή αρχών και στόχων), η δομή και ο τρόπος λειτουργίας της οργάνωσης.
- Τουλάχιστον η οργάνωση έχει ένα σώμα (πρέπει).
- Πρέπει να συσταθεί σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.
Η συμμετοχή της Ινδονησίας στην οργάνωσηΗ διεθνής θεωρείται από πλευράς εμπορίου, έτσι ώστε οι κυβερνητικές πολιτικές αναμένεται να εγγυηθούν μια αίσθηση ασφάλειας και δικαιοσύνης στην παγκόσμια εμπορική κίνηση. Η νομική βάση για τους διεθνείς οργανισμούς που περιλαμβάνονται στο θέμα αυτό είναι το άρθρο 104 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.
3. Διεθνής Ερυθρός Σταυρός (PMI)
Στα ιστορικά αρχεία, αυτό το θέμα είναι η ύπαρξή τουπολύ στρατηγικό και σημαντικό ότι η αρχή αυτού του θέματος ήταν εθνική οργάνωση στον τομέα της ανθρωπότητας από 5 Ελβετούς υπηκόους. Μέχρι τώρα ο PMI εξακολουθεί να είναι παγκόσμιος. Οι δραστηριότητες που διεξήγαγε η PMI είχαν ευρύ αντίκτυπο και είχαν τη συμπάθεια πολλών χωρών, ώστε η PMI να γίνει Διεθνής Ερυθρός Σταυρός με έδρα τη Γενεύη της Ελβετίας.
Αυτός ο διεθνής οργανισμός επιβεβαιώθηκετις συμβάσεις της Γενεύης του 1949 για την προστασία των θυμάτων του πολέμου. Αν και το πεδίο εφαρμογής είναι περιορισμένο, αυτός ο διεθνής οργανισμός είναι ένα από τα θέματα του διεθνούς δικαίου.
4. Αγία Έδρα του Βατικανού
Το θέμα αυτό βασίζεται στην πηγή της Συνθήκης του Λατερανού11 Φεβρουαρίου 1929 με το περιεχόμενο της συνθήκης παράδοσης ενός οικόπεδο στη Ρώμη από την Ιταλία προς την Αγία Έδρα του Βατικανού. Το Βατικανό είναι μια μικρή χώρα που επικεντρώνεται μόνο στην πνευματικότητα και την ανθρωπότητα.
Η συμφωνία ή η συνθήκη θεωρείταισε αναγνώριση της Ιταλίας για την ύπαρξη της Αγίας Έδρας του Βατικανού ως ιδιωτικού, ανεξάρτητου διεθνούς δικαίου. Ο υψηλότερος ηγέτης σε αυτό το θέμα και οι Καθολικοί παγκοσμίως είναι ο Πάπας και αυτό αναγνωρίζεται από ολόκληρο τον κόσμο.
Πολλές χώρες ανοίγουν διπλωματικές σχέσεις με την Αγία Έδρα τοποθετώντας τις πρεσβείες τους στο Βατικανό και αντίθετα η Αγία Έδρα τοποθετεί πρεσβείες σε διάφορες χώρες.
5. Οι επαναστάτες και τα μέρη της διαφωνίας (Beligerensi)
Αυτό το θέμα είναι μια ομάδα πουεξέγερση και εάν οι αντάρτες είναι όλο και πιο διαδεδομένοι και εμπλέκονται πολλά κόμματα, τότε οι επαναστάτες πρέπει να αναγνωριστούν. Οι επαναστάτες μπορούν να κερδίσουν θέση και δικαιώματα μόνο ως μέρη της διαφοράς μόνο σε ορισμένες περιπτώσεις. Αυτά τα δικαιώματα περιλαμβάνουν το δικαίωμα να καθορίζουν τη μοίρα τους, να επιλέγουν ένα σύστημα, να ελέγχουν τους φυσικούς πόρους της περιοχής.
Οι επαναστάτες εμφανίστηκαν λόγω των συνεπειώνεσωτερικά προβλήματα σε μια κυρίαρχη χώρα, έτσι ώστε η διευθέτηση να γίνεται εξ ολοκλήρου από την ενδιαφερόμενη χώρα. Εάν οι αντάρτες επεκταθούν και συνεχίσουν να αναπτύσσονται σαν εμφύλιος πόλεμος, τότε η στάση που μπορεί να ληφθεί είναι να αναγνωρίσουμε την ύπαρξη αυτών των ανθρώπων που είναι ανεξάρτητοι (ανεξάρτητοι).
Με αυτήν την αναγνώριση, θα το κάνειαναδείξτε την προοπτική του κράτους που το αναγνωρίζει έτσι ώστε αργότερα οι άνθρωποι να έχουν καθεστώς ως άτομα ή υποκείμενα του διεθνούς δικαίου. Η νομική βάση που δηλώνει ότι αυτό το θέμα υπόκειται στο διεθνές δίκαιο είναι: το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση, το δικαίωμα επιλογής του οικονομικού, κοινωνικού και πολιτιστικού συστήματος και το δικαίωμα ελέγχου των φυσικών πόρων.
6. Άτομα που έχουν συγκεκριμένα κριτήρια
Το ιστορικό της γέννησης της διακήρυξης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων το 2003το 1948 με την πραγματοποίηση διαφόρων συμβάσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα έκανε την ανθρώπινη ύπαρξη πιο ορατή. Ένα παράδειγμα φαίνεται στη συμφωνία του Λονδίνου το 1945.
Επιπλέον, βασίζεται η εμφάνιση αυτού του θέματοςτην ανάπτυξη και ανάπτυξη διεθνών νομικών κανόνων που παρέχουν δικαιώματα και υποχρεώσεις και άμεσες ευθύνες σε άτομα που αυξάνονται ραγδαία, ειδικά μετά τον Παγκόσμιο Πόλεμο 2. Αυτό το θέμα είναι γνωστό από τον Παγκόσμιο Πόλεμο 1. Η νομική βάση που αναφέρει ότι τα άτομα γίνονται υποκείμενα του διεθνούς δικαίου είναι η ύπαρξη:
- Συνθήκη των Βερσαλλιών 1919 κεφάλαια 297 και 304.
- Συμφωνία για την Υπερπεριλία 1922.
- Απόφαση του Μόνιμου Δικαστηρίου 1928.
- Συμφωνία Λονδίνου 1945 (Αγγλικά, Γαλλικά, Ρωσικά και ΗΠΑ)
- Σύμβαση γενοκτονίας του 1948.
7. Πολυεθνικές εταιρείες
Αυτό το θέμα είναι ένα νέο φαινόμενο του νόμουκαι διεθνείς σχέσεις. Σε ορισμένες χώρες και διεθνείς οργανισμούς, οι σχέσεις με πολυεθνικές εταιρείες γεννούν διεθνή δικαιώματα και υποχρεώσεις που επηρεάζουν την ύπαρξη, τη δομή της ουσίας και το πεδίο εφαρμογής του ίδιου του διεθνούς δικαίου.
Αυτό το θέμα είναι ένα (εθνικό) νομικό πρόσωποέχει ήδη εγγραφεί σε μια χώρα, ώστε αυτό το θέμα να είναι ακόμα εθνικό. Εάν μια εταιρεία έχει διεθνή νομική οντότητα, η εταιρεία μπορεί να εισέλθει ως διεθνές νομικό θέμα ακόμη και αν είναι περιορισμένη. Η νομική βάση φαίνεται στο άρθρο 170 της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας (KHL 1982).
Αυτή είναι μια σύντομη και συνοπτική εξήγηση των 7 θεμάτων του διεθνούς δικαίου που πρέπει να είναι γνωστά. Ας ελπίσουμε ότι αυτό το άρθρο θα είναι χρήσιμο για τους αναγνώστες. Περιμένετε το επόμενο άρθρο από τον συγγραφέα.