4 Kenmerken van de sociologie met uitleg en voorbeelden

Als we het woord sociologie horen, moeten we allemaal meteen raden dat wetenschap nauw verbonden is met de samenleving. De term sociologie komt uit het Latijn en Grieks.

Socius komt uit het Latijn wat vriend en betekent logo's komt uit het Grieks wat wetenschap betekentkennis. Volgens een expert in de sociologie, Auguste Comte, is sociologie de studie van sociale fenomenen met vaste wetten die het onderwerp zijn van hun onderzoek.

Hoewel er sindsdien kennis over sociologie bestaatten eerste werd deze kennis pas ontwikkeld in de moderne tijd in Europa in de 18e eeuw. In deze eeuw ontwikkelde de empirische wetenschap zich snel in Europa. In deze discussie zullen we nu gezamenlijk de kenmerken van de wetenschap van de sociologie als wetenschap en voorbeelden bestuderen.

Kenmerken van sociologie en voorbeelden

Sociologie is een wetenschap. Om als wetenschap alleen te staan, moet de sociologie aan verschillende wetenschappelijke principes voldoen. Er zijn vier regels waaraan moet worden voldaan als kenmerken van de sociologie, waaronder empirisch, theoretisch, cumulatief en niet-ethisch. Hieronder volgt een uitleg van de vier kenmerken

1. Empirisch

Het eerste kenmerk van de sociologie is empirisch. Empirische benadering betekent de kennis die in de sociologie wordt gepresenteerd op basis van empirisch bewijs. Empirisch bewijs is bewijs gebaseerd op observaties / observaties in het veld met behulp van sensorische apparaten.

Observatie kan plaatsvinden in de vorm van directe observatieof indirect. Daarom zijn de resultaten van dit empirisch onderzoek niet speculatief of speculatief, maar resultaten die wetenschappelijk verantwoord zijn. Vanuit het empirisch bewijs wordt zowel kwantitatief als kwalitatief geanalyseerd. .

Hier is een voorbeeld van onderzoek dat gebruik maakt vanempirische aanpak. Het fenomeen dat we willen waarnemen, gaat bijvoorbeeld over de hoge armoede in Indonesië. Dan komt het argument naar voren dat de oorzaak van hoge armoede in Indonesië te wijten is aan het ongelijke onderwijs, vooral op afgelegen plaatsen.

Met het ongelijke onderwijs, de gemeenschapdie nog niet door het onderwijs wordt bereikt, zal moeilijk uit de armoedecirkel kunnen komen. Onderwijs heeft grote gevolgen voor het welzijn van de samenleving, omdat onderwijs richting en voorzieningen zal geven voor een welvarender leven.

Als de bovenstaande argumenten kunnen worden bewezenwetenschappelijk heeft het onderzoek empirische kenmerken vervuld. Of met andere woorden, als de argumentatie op basis van de bestaande gegevens echt de situatie ter plaatse laat zien, kan worden gesteld dat het onderzoek het empirische element heeft vervuld.

2. Theoretisch

Na een empirische benadering zal het verschijnentheoretische benadering. Theoretische benadering is een poging om een ​​theorie te produceren op basis van de resultaten van concrete waarnemingen in het veld. Ofwel, deze benadering is gebaseerd op empirische observaties.

Op basis van de observaties wordt het dan gerangschiktabstractie. De abstractie zelf trekt conclusies in de vorm van logisch gerangschikte kaders. Deze samenvatting blijkt een theorie te zijn die de causale relatie tussen waargenomen verschijnselen kan verklaren.

Hieronder volgen voorbeelden van theoretische benaderingen. Nog steeds zoals het vorige geval, namelijk met betrekking tot de hoge armoede in Indonesië. Uit de resultaten van empirische waarnemingen wordt gezegd dat de oorzaak van het hoge armoedeniveau in Indonesië wordt veroorzaakt door het gebrek aan gelijkwaardig onderwijs. Vervolgens wordt er een abstractie gemaakt over het probleem.

Het resulterende abstract is een statementover de belangrijke rol van de regering om op afgelegen plaatsen te voorzien in toereikende onderwijsfaciliteiten en infrastructuur en om bijstand / beurzen te verstrekken aan kinderen uit kansarme gezinnen om de armoede in Indonesië te verminderen.

Om tot de verklaring van abstractie / conclusie te komen, duurt echter een lang proces, te beginnen met observatie en verschillende andere onderzoeken.

3. Cumulatief

De cumulatieve aanpak is op een bepaalde manier gedaanbouw een argument op. Dit argument komt echter ook niet zomaar, maar kijkt eerder naar reeds bestaande theorieën. Vanuit een theoretische benadering worden theorieën opgesteld die het resultaat zijn van onderzoek.

En uit bestaande theorieën wordt samengesteldnieuwe conclusies / theorieën gebaseerd op deze theorieën. Daarom wordt deze benadering een cumulatieve benadering genoemd, namelijk de accumulatie van theorieën die eerder zijn geproduceerd. Niet alleen nieuwe conclusies opleveren, in conclusies die zijn gegenereerd door een cumulatieve aanpak kunnen ook worden opgesteld om eerdere theorieën te verbeteren, uit te breiden of zelfs te versterken.

Dit komt veel voor in de sociologie, omdat we weten dat het menselijk leven zich blijft ontwikkelen. En elke dag zullen er nieuwe fenomenen of problemen opduiken.

Hieronder volgt een voorbeeld voor een cumulatieve aanpak. In theorieën staat bijvoorbeeld dat de oorzaak van hoge armoedeniveaus in Indonesië te wijten is aan een gebrek aan gelijkwaardig onderwijs.

Toen kwam er een nieuwe theorie die zou kunnen uitbreideneerdere theorie, namelijk dat veel mensen in armoedecirkels onderwijs minder belangrijk vinden. Ze geven prioriteit aan het werken met definitieve resultaten in plaats van naar school te gaan, dat lijkt op een verspilling van tijd en geld, en resultaten die ook niet zijn gezien.

4. Niet ethisch

Het laatste kenmerk van de sociologie is niet-ethisch. Niet-ethisch betekent hier dat studies in de wetenschap van de sociologie neutraal zijn, alias niet in overweging neemt of het fenomeen dat optreedt goede of slechte waarde heeft. Dit komt omdat de te bereiken focus is om het probleem dieper te bestuderen en het oorzaak-gevolg van het probleem / fenomeen dat zich voordoet te kunnen verklaren.

Bijvoorbeeld bij hoge armoedecijfersdie wordt veroorzaakt door het gebrek aan gelijkwaardig onderwijs in Indonesië. Hier heeft sociologisch onderzoek geen rol om te beoordelen of hoge armoedecijfers goed of slecht zijn. Sociologisch onderzoek ziet deze materie alleen als een fenomeen dat we oorzaak en gevolg willen vinden.

En als we het hebben over de ongelijkheidonderwijs in Indonesië, wordt sociologisch onderzoek ook niet beoordeeld of onderwijs ontbreekt als een goede of slechte zaak. Vanwege de aard die de verdiensten van een fenomeen niet beoordeelt, wordt sociologie daarom niet-ethisch genoemd.

Eerder legde die sociologie uitis een wetenschap. Daarom moet de sociologie aan verschillende wetenschappelijke voorwaarden voldoen, namelijk het doel van studie hebben, een wetenschappelijke methode hebben en een wetenschappelijke gemeenschap hebben. Hieronder volgen de bedoelingen van de drie bovenstaande wetenschappelijke voorwaarden.

1. Sociologie heeft het onderwerp van studie

Het genoemde studieobject is het ontologische aspectvan die wetenschap. De ontologische aspecten zijn dingen die je wilt weten door wetenschap te studeren. In het geval van de sociologie omvatten ontologische aspecten sociale fenomenen die in de samenleving voorkomen. Het verschijnsel in de samenleving is natuurlijk erg breed, dit bewijst dat de sociologie het onderwerp van studie is.

2. Sociologie heeft een wetenschappelijke methode

De wetenschappelijke methode is een reeks systematische methoden die worden gebruikt om problemen op te lossen. En sociologie heeft zijn eigen manier om problemen op te lossen die verband houden met sociale fenomenen.

3. Sociologie heeft een wetenschappelijke samenleving

De wetenschappelijke gemeenschap waarnaar hier wordt verwezen iseen groep mensen die sociologie studeren. Naast studeren onderzoeken, publiceren en ontwikkelen ze ook sociologie als wetenschap. En sommigen van hen hebben ook figuren sociologie of wat we vaak sociologen noemen.

Misschien is dat alles voor dit artikel over de kenmerken van de sociologie en voorbeelden. Hopelijk kan de bovenstaande uitleg het inzicht van de lezer in de kenmerken van de wetenschap van de sociologie aanscherpen.